Blue Heathens (B)
NOLA - Jazz Jazz Café Den Egger Scherpenheuvel (26-03-2019) reporter & photo credits: Freddie info club: Jazz Café Den Egger info artist: Blue Heathens © Rootsville 2019 |
---|
"Jazz Café Den Egger" kleurt vandaag eens buiten de grijse lijntjes van de over geconsumeerde jazz standards.
Op bezoek zijn de youngsters van "Blue Heathens", en voor velen vanavond is dit een onbeschreven blad. Ondergetekende had het genoegen ze al meermaals te zien zoals bijvoorbeeld op "Jazz in Thals" en "Jazz At Home", twee events waar ze bijzonder sterk uit de hoek kwamen. Ook bij het Manouche Quitet "Croque Manouche" vinden we leden terug van deze "Blue Heathens" of is het weer vise versa. Met al twee albums op hun conto doen ze de bakermat van "jazz" herleven en brengen ze ons zo midden in de sfeer van het levendige "Bourbon Street". Hun laatste album dateert met "The Heat" van 2017 (album report).
Een weelderig podium valt meteen in ons gezichtsveld bij het binnenkomen van de foyer hier in "Den Egger", en daar hebben deze heidenen hier aan de voet van de Basiliek helemaal zelf voor gezorgd. De plantjes op het podium doet de aankomende lente vermoeden. Ze gaan nu eens laten zien dat youngsters een hoogstaande jazzavond kunnen verzorgen in een sfeer die ons aan veel betere tijden doet terugdenken.
De voorstelling bleek nog een hobbelig parcours te zijn maar al van bij de start met "B-Train" weten de jazzliefhebbers dat ze een nostalgische avond zullen gaan beleven. bij aanvang van het tweede nummer mag ook hun nachtegaal aantreden in de persoon van Hanne Peetermans. Door het brengen van "Palesteena" van het duo Con Conrad en J. Russell Robinson belanden we zo maar pardoes in de 20-tiger jaren. Met liefst zeven muzikanten op het podium weten deze "Blue Heathens" het zeer intens te houden en komen in geen gevel bombastisch over. De juiste sfeer, de juiste toonaarde en alles valt meteen in de plooi.
Deze 7 heidenen bestaan naast bandleider en trompettist "Angel Calvo Pérez" en Hanne Peetermans ook nog uit gitarist Ben Van Bortel, een meester op de manouche gitaar, Manten Van Gils op de trombone, Ruben Verbruggen op alt-sax en een ritme sectie die bestaat uit Tijl Piryns aan de drums en contrabassist Jasper De Roeck. Angel, Ben en Jasper vinden we ook terug bij "Croque Manouche".
Met "My Love" brengen ze niet enkel een original dat je kan terug vinden op het fantastische "album "The Heat" maar weet de klankleur van Hanne ook de sfeer te creëren van de swinging 20-ties. Voor het rokerige van de destijds zo florerende clubs moeten we nu al lang naar buiten toe. Met regelmaat tovert Hanne een beheerste jazzscat uit haar stembanden dit daar waar de andere muzikanten ongelooflijk hun instrumenten blijven beheersen. Ook geen al te vervelende solo's maar een perfecte harmonie van blazers en co. Ook op "Señor Blues" blijft het vol respect luisteren naar deze "Blue Heathens" en toch krijgen ze een groot gedeelte van de zaal mee voor een samenzang op "Put A Lid On You". Met "I'll Be Seeing You" komt de nostalgie nog eens extra bovendrijven alsof we ons aan de "White Clips of Dover" bevinden. Met deze mix van NOLA en Chicago jazz uit een vervlogen era werden we hier toch maar eventjes de adem afgesneden, eenmaal ook door de beklijvende conversatie tussen Alt-sax en trombone.
Met het populaire Dixie nummer "Royal Garden Blues" zetten ze de trend van de avond gewoonweg op hun elan verder. Totale beheersing van hun instrumenten. Met "La Blonde Du Pekin" en "Another Love" bleven we maar vertoeven in andere sferen, helemaal weg van de dagdagelijkse realiteit. Met "Egyptian Ella" zitten we helaas aan het einde van deze betoverende, intieme maar toch ook swingende avond. Antwerpen vs New Orleans dan als toegift en wat houden we van het bluesje "St Louis Blues"... Satchmo is in da house.